మనదేశంలో...ముఖ్యంగా తెలుగు సినిమా నాటకం నుంచి వచ్చిందే.. నాటకాలు గా వేసే రామాయణ భారత భాగవత కథలని చిత్రీకరించి సినిమాలు గా తీసారు. అదే western లో సినిమా అనే మాధ్యమాన్ని నూతన దృశ్య మాధ్యమం గా గుర్తించి సంపూర్ణంగా అర్థం చేసుకొని.. త్వరగానే నాటకం నుండి విడి...పోయి ఒక కొత్త రసాత్మక ..జనరంజక మాధ్యమం గా ఆవిర్భవించింది. కాని మనం దాన్ని అర్థం చేసుకోవటం లో చాలానే వెనకబడి పోయాం. అలా మొదలైన సినిమా మెల్లిగా సాంఘీక విషయాలని..మనిషి అంతర్గ్హత భావోద్వేగాల్ని..ఘర్షణ నీ కథలుగా చేసుకోనో కొన్నేళ్ళు బాగానే ఉంది. కాని ఎప్పుడయితే VHS వచ్చి ..హాలీవుడ్ సినిమా కథని కాపి కొట్టటం మొదలైందో అప్పట్ని నుంచి మన సృజనాత్మకత చచ్చిపోయింది. కథలు ..పాటలు..డాన్సులు ఇలా అన్నీ కాపీ కొట్టటం మొదలైంది. ఆ కాస్సేట్టేస్ జనాలకి అందుబాటులో లేక ..కొంతకాలం ఈ కాపి కొత్తదనాన్ని బాగానే ఆదరించారు. కాని ఎంతకాలమని ఆదరిస్తారు ? అందుకే ప్రస్తుత తెలుగు సినిమా తన ఉనికిని కోల్పోయింది. అటు బాలివుడ్లో ప్రతుత metro culture కి అద్దం పట్టే విధంగా సినిమాలు వస్తుంటే.. ఇటు తమిళ, మళయాళ సినిమా తమ సంకృతి..జీవన విధానాన్ని ..human emotions ని కలగలుపుకొని తమకంటూ ఒక శైలి ని ఏర్పరచుకున్నారు. బెంగాలి ముందునుంచే సుప్రసిద్ధ రచనలని తెరకెక్కిస్తు...భావ..కళాత్మక చిత్రాలని నిర్మిస్తూ వస్తోంది. ఇక మిగతా భాషల సినిమాలు ఇప్పుడిప్పుడే సినిమా ని అందుకోవాలని ప్రయత్నిస్తున్నాయి. కాని ఒక వెలుగు వెలిగిన తెలుగు సినిమా ...ఇప్పుడు ఆరిపోతోంది.. ఎవరైనా ఉన్నారా..? తెలుగు సినిమాకి ఓ కొత్త వెలుగును ఇవ్వగలిగిన వాళ్ళు ??
2 comments:
Post a Comment